Kaya ito ang reminders ko para sa sarili ko:
Things to Live By
*Don’t tell the world to leave you alone
If you don’t want to be;
*Don’t drive your friends away
Then cry for them to return;
*Smile only if you mean it
Say “I love you” if you really do
Do not deceive the world
With your dazzling smiles and sweet words
*Let your tears fall,
Let the past fade,
Forget what needs to be forgotten
Do not cling to what is no longer there
Especially to those that was never really there
*Open your heart
Love and learn
Forgive and learn to live
The world is a better place
If we live without a heavy heart
*Slow down
Take a deep breathe
You never know when your life will end
Enjoy every moment while you can
*Open your eyes
See the world
Appreciate the beauty
See the people
Learn how they live
*Listen
Hear the whispering of the leaves
Listen to the wind, to the sea
Listen to the birds singing
Listen to the heart beating
*Learn
Learn to care
To speak up
To be different
*You do not hold the world in your hands
The world is not clay
You cannot mold it in your hands.
*Take a risk
Go beyond your limit
Step out of your zone
*Learn to budget
Money is not limitless
one minute its in your hand, the next its gone.
=========================================
Madaling arawna ako natulog kanina dahil nagkaroon ako ng sudden na inspiration (ewan) at isinulat ko yung short story para sa handurawan. Salamat naman, ilang linggo na rin akong nakatutok sa computer eh. Ilang linggo na akong nagbabakasaling maliwanagan at makahanap ng maisusulat.
Hindi ko alam kung anong nangyari sa akin, malamang epekto ng Kit-kat na expired na nakain ko kagabi. Opo, tama...kumain ako ng Kit-kat na bili ko sa tindahan malapit sa school. Sarap na sarap ako sa pagkain kaya hindi inabot ng 2 minutes yung Kitkat. Nung maubos na ay bigla kong naisipang basahin yung balot nito. Laking gulat ko nung makita ko ang nakasulat na "E 03\12\2009"...Anak ng Lechugas! expired na ang Kitkat na kinain ko! My Gosh!
Pero dahil nga sa nalulon ko na ang kitkat ay wala na rin akong magagawa. Naisip ko, bahala na si Lord kung sakaling sumakit ang tiyan ko. Anong magagawa ko eh nakain ko na. Sayang naman kung iluluwa ko pa di ba?
At habang ako ay nag-iisip sa maaring kahihinatnan ng aking tiyan sa pagkain ng Kitkat na expired, bigla kong naisipan na magsulat ng short story para sa literary folio. Kaya umupo ako sa harap ng berdeng mesa at nagsulat. Inabot ako nang madaling araw sa pagsusulat at kahit sobrang sakit na ng kamay ko ay hindi ako tumigil. Alam ko kasing hinding hindi ko matatapos ang isinusulat ko 'pag tumigil ako.
Lumipas ang mga oras. Paunti-ng paunti ang ink ng aking pinakamamahal ng ballpen. Sumakit ang aking tiyan. Nanigas ang aking mga daliri. HINDI PA RIN AKO TUMIGIL.
Pagpatak ng alas dose, tapos na siya! Ang first draft ng aking istorya ay natapos din. Salamat naman sa kitkat na expired. Masyado yata akong naapektuhan kaya nakapagsulat ako. Naisip ko nga, sa susunod na magka writer's block ulit ako kakain na lang ako ng Kitkat na expired para may maisulat ako! Epektib pala yun...akalain mo?
==========================================
Ang gulo ng panahon. Mainit tapos biglang uulan ng malakas.
C'mon, make up your mind noh...ano ba talaga?
Minsan naguguluhan na ako kung ano ang isusuot ko...
pahamak na global warming yan oh...
'yan sige sunugin niyo pa kasi ang kagubatan!
mga lechugas kayo!
=========================================
sige na, dito na muna...
paalam!

2 blabblers:
expired kitkat? ireport mo sa store. haha. masarap pa naman yun.
next time siguro, wala na akong evidence eh...naubos ko na yung Kitkat..
Post a Comment